Zij wordt Jou, dus Jij verdwijnt –
maar wat ik wou, blijft onderlijnd;
en elke letter van Jouw Naam
– die in van Haar, is terug te vinden –
vertelt in spetters Ons verhaal:
nieuwe waarden, lucht van ginder.

Zij wordt Jou – en nu al reeds –
in wondersblauw waarin ik schreef,
dat elke zin die hiertoe leidde
niet voor niets zal zijn gebleken;
dat dat begin zich al verwijdert
en vervliedt in pennenstreken.

Jouw verhaal loopt hier ten einde,
zou verbaal gewoon verdwijnen
mocht ‘t nooit zijn opgeschreven,
als ‘t niet was doorgestreept –
en toch, daardoor, zij Je vergeven:
zie, Je wordt zelfs voortgeleefd!

Zij wordt Jou, Jij bent verdwenen:
wat ik wou, ik heb het heden –
op mijn papier zijn Wij al echt,
de rest wellicht in mij in ‘n vouw;
En Jij bent hier en Zij is weg:
En “Ik” blijf “Ik”

____________

…maar “Jij” wordt “Jou”.